Punkt

Ostatnio żyjemy
trochę szybciej
jak wyścigowe konie
puszczone w jedną
jedyną gonitwę
od wesela do pogrzebu
od zimy do wiosny
od rana do zmierzchu
w środku dnia
obgryzamy kość z mięsa
zapalamy papierosa
i patrzymy na zegarek
jeszcze jest czas
na porządkowanie cmentarzy
wieczorem jesteśmy senni
zmęczoną miłość odkładamy
do jutra

niewyobrażalne jest to
że nas nie będzie
mnie
i
ciebie
jak robak z owocu
zejdziemy w ziemię
przekroczymy punkt wyobraźni
w którym absurd
się urealnia
kiedy wszystko jest nic
a może więcej
może mniej
nie wiem

Wiersz z tomiku „Strip-tease”