Berlin późnym latem 1943 był coraz częściej bombardowany przez samoloty RAF-u, choć apogeum miało dopiero nadejść w listopadzie. Na froncie wschodnim Niemcy powoli zaczynały odwrót, co odbiło się na codziennym życiu mieszkańców stolicy, racje żywnościowe były coraz mniejsze. Na rozkaz Goebbelsa pozamykano kina, teatry i restauracje.
Oczywiście, mimo różnych niedogodność, sytuacja berlińczyków w tamtym czasie była o niebo lepsza niż warszawiaków. Dość powiedzieć, że podczas wojny nikt w Berlinie nie umarł z głodu (jeśli śmierć głodowa nie spotkała berlińskich Żydów, to tylko dlatego, że w większości zostali deportowani do obozów zagłady).
W takim oto Berlinie, który wcale nie jest moim ulubionym miastem, będzie się toczyć akcja mej nowej książki. I nie będzie to kryminał.
Oczywiście, mimo różnych niedogodność, sytuacja berlińczyków w tamtym czasie była o niebo lepsza niż warszawiaków. Dość powiedzieć, że podczas wojny nikt w Berlinie nie umarł z głodu (jeśli śmierć głodowa nie spotkała berlińskich Żydów, to tylko dlatego, że w większości zostali deportowani do obozów zagłady).
W takim oto Berlinie, który wcale nie jest moim ulubionym miastem, będzie się toczyć akcja mej nowej książki. I nie będzie to kryminał.
Komentarze
Prześlij komentarz